O predstavi:

Ispitna predstava polaznika starijeg uzrasta „Na našem putu“ nastaje u produkciji polaznika starije grupe Dramskog studija za djecu, mlade i odrasle Pozorišta mladih Tuzle. Predstava je dio projekta „Spine – Inspiring youth participation and civic action in BiH“ kojeg implementira Udruženje „Front slobode“ uz podršku Fondacije Porticus. U procesu rada i pripreme predstave uključeno je 35 mladih uzrasta od 14 do 24 godine sa područja Tuzle i Tuzlanskog kantona.

Rad na predstavi započet je u maju mjesecu 2020. godine kada se putem online radionica obavio razgovor sa direktnim učesnicima koji su istakli teme o kojima bi htjeli govoriti kroz pozorišnu predstavu. Upravo tada uočena je potreba da se jezikom pozorišne umjetnosti govori o temama porodice i porodičnim odnosima, patrijarhatu, sudaru stavova i generacijskom jazu između djece i roditelja, tradiciji i običajima, problemu nasljedstva i porodične imovine, posljedicama ratova na mlade, zabranjenoj ljubavi i utjecaju religije na razvoj društvene zajednice. Kao prijedlog postojećeg dramskog teksta koji se bavi sličnim temama, a koji će biti adaptiran u skladu sa potrebama direktnih učesnika, prepoznat je dramski tekst „Na Božijem putu“ autora Ahmeda Muradbegovića napisan 1936. godine.

Originalni tekst se bavi položajem žene i njenom ulogom u tradicionalnoj muslimanskoj porodici s akcentom na utjecaj društveno-historijskih dešavanja na položaj žene u porodici. Autor je stvarao tipične i atipične likove, na koje uveliko utječe sredina u kojoj se rađaju, odrastaju i umiru. Akcenat je stavljao na odnos muškarca i žene, pri čemu se ženi ostavlja samo mogućnost da prihvata i pristane primjenjivati mišljenje muškarca. Upravo je to bila poveznica između originalnog djela i tema o kojima su polaznici Dramskog studija za djecu, mlade i odrasle htjeli govoriti.

Kako bi se dala prilika da polaznici, kao mladi ljudi, daju svoje mišljenje i stavove urađena je adaptacija originalnog dramskog teksta, u kojem glavnu dramaturšku intervenciju čini uvođenje uloga naratora. Naratori, s jedne strane, imaju zadatak da komentarišu situacije iz originalnog djela, a s druge strane da daju svoju verziju mogućih rješenja, te da tumače društveno-historijska dešavanja koja su utjecala na razvoj i položaj žene u društvu. Kroz uloge naratora učesnici u predstavi su informisani o historijskim činjenicama i dešavanjima na području Bosne i Hercegovine od 1942. godine do danas.

U rediteljskoj postavci, naratori su zamišljeni kao svevremenski likovi koji su ponekad pripovjedači, nekad i aktivni učesnici u događajima, postavljeni kaohor koji simbolički predstavlja dio antičke komedije i tragedije, s razlikom što u ovoj predstavi naratori ne pjevaju, nego kroz govor i pokret donose atmosferu situacija. Ova grupa je preko rada na narativnim dijelovimapredstave stekla osnovno znanje o horovima, koji su bili neizostavni dijelovi predstava u Antičkoj Grčkoj, te se i na praktičan način upoznala sa značenjem hora i naracije kao dijela pozorišne predstave ravnopravnog sa igrajućim dijelom, odnosno imenovanim originalnim ulogama i likovima u predstavi.

Pored naratora u predstavi se pojavljuju i likovi iz originalnog djela koji su oličenje vremena i prostora u kojem se radnja dešava. U drami se suprotstavljaju dva pogleda na svijet, jedan tradicionalni, patrijarhalni i drugi savremeni, otvoreni, drugačiji. Nositelji oba svijeta su dva muškarca, Lejlin otac i Lejlin budući muž koji njenu neodlučnost i ljubav koriste za postizanje osjećaja vlastite pobjede. Na ovaj način, Lejla je ostavljena u situaciji da bira kojeg muškarca će slušati, bez prilike da sluša sebe i svoje osjećaje.

Grupa polaznika koji igraju scene iz originalnog djela pristupa postavci scena u klasičnom maniru. Klasično postavljene scene i scenska igra koja kod učesnika u predstavi neminovno izaziva emociju, povezuje i uvlači privatne senzibilitete polaznika u scensku priču, potiče polaznike da emociju dobivenu usljed scenskog života prenose na publiku i na taj način oživljavaju odnos publika – glumac na sceni. Polaznici su se kroz rad na ovom tekstu upoznali sa klasičnim pozorištem, tradicijom, historijskim periodom u kojem se dešava radnja predstave, tradicijom, običajima i načinom razmišljanja, te su povukli paralelu između prošlog i sadašnjeg vremena, uočili sličnosti i razlike, te dešavanja koja su ostala suštinski nepromijenjena, ali su dobila drugačiji oblik.
Radnja predstave je smještena u nekom selu, negdje u Bosni. Vrijeme radnje je 1942 – 1945. godine, pri čemu sadržaj predstave završava simboličkim podsjećanjem na 1992. godinu u Bosni.

U predstavi igraju:
Ajla Mešanović, Amar Hedžić, Armin Ajanović, Armin Samardžić, Bekir Gazibegović, Belma Hasanović, Bakir Hasanbegović, Darin Anić, Dušana Šušić, Dženita Mujkanović, Edna Ibrahimović, Edin Džaferović, Ema Krajina, Elma Štalić, Faris Delić, Hena Trutović, Irmela Prcić, Lejla Lamija Mešanović, Marco Denn Petrović, Muris Vehabović, Mirjana Živković, Melisa Smajić, Sanita Krešić, Selma Hadžić, Tarik Dedajić i Isak Šehanović.

Predstava Na našem putu – Fotogalerija